maandag 12 december 2016

Licht(er)

Verlies

Daar zit ze, een studiegenoot, naast haar man. Er lopen tranen over haar gezicht. Er is vers verdriet. Het kindje dat bij haar groeide is er niet meer. Een miskraam. Daar waar eerst verwachting was, is nu leegte. 

Twee keer in een jaar tijd. Jullie kennen inmiddels het verhaal van Marije en Richard die hun zoontjes Levi en Ezra moesten loslaten. Levi mocht er 33 uur zijn, Ezra 3 weken. Wat blijft zijn de herinneringen en een enorm gemis. 

Twee vriendinnen van elkaar. Ik leerde hen kort geleden kennen. Allebei maakten ze hetzelfde mee. Allebei vol verwachting van een kindje dat zo welkom was. Maar kort voordat ze geboren werden overleden ze. Complete, prachtige kinderen, zonder aanleiding of oorzaak... levenloos. Onvoorstelbaar diep verdriet. De tijd staat stil. 

Wereldlichtjesdag

Vandaag (zondag 11 december) is het wereldlichtjesdag. Over de wereld gaat een golf van lichtjes aan om 19.00 uur. We staan even stil bij alle kinderen die veel te vroeg dit leven verlieten en die als een herinnering voortleven in onze gedachten. Het kunnen kleine baby’s zijn, te vroeg geboren of al in de buik overleden. Kinderen die op onverklaarbare wijze plotseling overleden. Kinderen die ziek werden en de strijd tegen de ziekte verloren. Een ongeluk of drama dat hen het leven benam. Als ik sta bij de kindergrafjes op de begraafplaats heeft ieder plekje een verhaal. 

Herinnering

Je kind verliezen... kun je dat dragen? Kun je daar vrede mee hebben? Is daar troost voor? Het leven gaat verder maar is nooit meer hetzelfde. De tijd verstrijkt maar lijkt voor jou stil te staan. Het is onwerkelijk dat alles om je heen doorgaat en verder groeit en jouw herinneringen hetzelfde blijven en nooit meer zullen toenemen. Je moet het doen met foto’s, video’s, opgeschreven herinneringen, kaartjes, voetjes in gips, een plukje haar misschien, of misschien is er wel helemaal niets. Niets tastbaars, zelfs geen echo. 
Je komt voor ingewikkelde en pijnlijke vragen te staan. ‘Hoeveel kinderen heb je?’ ‘Hoe ziet jouw gezin eruit?’ ‘Zijn jullie bewust kinderloos?’ Op gedenkdagen die voor jou speciaal zijn lijkt niemand stil te staan bij jouw kindje. De geboortedag wordt na verloop van jaren niet meer herdacht in de openbaarheid. Mensen weten zich geen raad met hun woorden en zeggen dingen die voor jou als dolksteken zijn. 

Een lichtje maakt het lichter

Vandaag steek ik een lichtje aan. Overal op de wereld branden lichtjes. Ouders vinden zonder woorden steun bij elkaar. Een lichtje zegt genoeg. Hoe donkerder het is, hoe groter de impact is van een lichtje. Wereldlichtjesdag neemt het gemis niet weg maar maakt het verdriet lichter. Het wordt lichter omdat je ziet en weet dat je niet de enige bent. Zoek elkaar op, ook na vandaag. Het verhaal van jouw kindje mag verteld worden. Hoe klein het ook was, hoe groot het ook geworden is. Hij (of zij) hoort erbij! Bij jou, bij het leven, bij ons. Laten de lichtjes van vandaag jouw gemis iets dragelijker maken! 
Als alles duister is 
Ontsteek dan een lichtend vuur 
Dat nooit meer dooft 
Een vuur dat nooit meer dooft 
Als alles duister is

1 opmerking:

  1. Dat is ook een manier ja, die lichtjes. Mij doet dat niet zoveel. Je blog weer wel.

    BeantwoordenVerwijderen