zondag 21 mei 2017

De les van de vogels

Spreekwoord

‘Je kunt niet voorkomen dat vogels van verdriet op je hoofd landen, je kunt wel voorkomen dat ze daar een nest bouwen.’ 
 
Bovenstaand chinees spreekwoord kwam vandaag in mijn gedachten toen ik de Lori’s voerde in Avifauna. Met een klein potje nectar in mijn hand liep ik door de klapdeur het verblijf van de Lori’s in. Het was een lawaai van jewelste en overal loerden Lori’s naar willekeurige voorbijgangers met zo’n lekkernij in de hand. Twee prachtig gekleurde vogeltjes sprongen op mijn hand en begonnen om beurten te eten. Dan een hoop gefladder om mijn hoofd en jawel, een heuse landing op mijn haar! Hilariteit bij de jongens en natuurlijk de hoop dat de zojuist gelande Lori hoge nood zou hebben...
 

Vogels

In het spreekwoord gaat het over vogels van verdriet die overvliegen en op je hoofd landen. In Avifauna, een vogelpark bij ons in de buurt, zitten honderden vogelsoorten. Van kleine kleurige vogeltjes tot de grote zeearend die een spanwijdte heeft van wel 2.80 meter. Geloof me, die kan beter niet op je hoofd landen! Ik heb eindeloos genoten van de meest uiteenlopende vogels. Die maffe struisvogels met hun grote ogen, de oehoe die je strak aanstaart, de zeearend die zijn jong zat te voeden, de koddige pinguïns, de krijsende papegaaien, kwartels, duiven, prachtige eenden, neushoornvogels en niet te vergeten de kiwi die zich weliswaar niet liet zien, maar die herinneringen boven bracht aan onze reizen naar Nieuw Zeeland. 
 
Vogels van verdriet, van twijfel, van onzekerheid, van angst, van woede, van frustratie, van afwijzing, van... vul maar in wat voor vogels er regelmatig boven jouw hoofd vliegen. Ik heb er in ieder geval wel last van. Soms fladderen ze om me heen, landen op mijn hoofd en er zijn er bij die maar al te graag hun nest willen maken bij mij. 
 

Twijfelaar

De vogel die mijn licht grijzende haardos heeft uitgekozen als meest perfecte plek voor het bouwen van een nest, het leggen van eieren en het voortbrengen van een heleboel nageslacht is de twijfelaar. Hij zat niet in een hok in Avifauna trouwens... maar dat is natuurlijk logisch, want zeldzaam is hij niet, en bedreigd al helemaal niet. Hij heeft voldoende plekken om zich te nestelen en zich voort te planten. 
 
Als de twijfelaar om mijn oren fladdert en op mijn hoofd landt krijg ik dit soort gedachten: 
- Waarom ben ik ooit een eigen praktijk begonnen? Ik kan toch nooit al die problemen van iedereen oplossen? 
- Ik heb pas echt recht van spreken als ik 15 kilo ben afgevallen. 
- Zijn kinderen niet beter af in een ander gezinshuis? Moeten we echt nog aan een nieuwe plaatsing beginnen? 
- Ik ben gevraagd om te spreken, maar hoezo eigenlijk? Ik ben geen theoloog en wat heb ik eigenlijk te zeggen? 
- Hoezo zou ik nog schrijven? Is het niet alleen maar meer van hetzelfde? 
 
Ik kan echt aan alles twijfelen, mezelf grandioos naar beneden halen, mezelf vergelijken met iedereen die meer kan of in mijn ogen meer geschikt is en mezelf zo de put in praten. 
 

Vogelverschrikker

Elke gedachte van twijfel is een takje van het nest dat de twijfelaar probeert te bouwen! Bij mij is het een twijfelaar, maar welke vogel vliegt er om jouw hoofd? De zeurpiet, de sikkeneur, de isolatievink, de woedende wraakvogel, de jaloeziegier of vul maar in. Geef jouw vogel eens een passende naam zodat je hem sneller opmerkt en hij minder kans krijgt een nest te bouwen! 
 
Ik heb af en toe een vogelverschrikker nodig. Of, beter gezegd, ik moet me wat vaker gedragen als vogelverschrikker. In plaats van een gezellig en veilig plekje aan te bieden waar de twijfelaar zijn nest kan bouwen moet ik hem verjagen! Even flink veel herrie en beweging maken. De eerste takjes van het nest radicaal verwijderen en als er onverhoopt toch al een nest met eitjes is gebouwd omdat ik niet goed functioneerde als vogelverschrikker, het nest met eieren en al de kliko in dumpen! Hoe ik dat kan doen? Hoe jij dat kunt doen? Door te accepteren wie je bent, met alles erop en eraan. Door de waarheid te geloven in plaats van leugens die je zijn ingefluisterd in je kinder- en jeugdjaren. Door te stoppen met jezelf te vergelijken met anderen en blij te zijn met alle dingen die jij hebt gekregen, en waar jij goed in bent. Door jezelf te zien hoe God jou ziet: uniek, geliefd, kostbaar en volmaakt (bijna goddelijk zelfs... lees maar in Psalm 8). 
 

Wees jezelf

Vandaag zag ik de imposante zeearend vliegen... wow, wat een beest! Ik zag gieren die zich stortten op een bonk vlees. Ik zag ook dwergkwartels en parkieten die zaadjes aten. Stel je eens voor dat die parkiet naar de gier zou kijken en zou denken: ‘Dat is hoe ik wil worden! Zo groot en sterk en voor niemand bang!’ Of andersom ‘Was ik maar zo kleurig en geliefd bij de mensen.’ Ze zouden allebei doodgaan. De gier omdat hij zou verhongeren, zaadjes vullen lang niet zo lekker als een haas of een hertje. De parkiet omdat hij zou ontploffen na het eten van zijn eerste konijn. 
 
‘Wees jezelf, er zijn al genoeg anderen.’ Een tegeltje die bij ons op het toilet hangt. En zo is het. Je bent goed zoals je bent. Misschien maak je missers, fouten, blunders. Ja, klopt, je bent een mens. Misschien ben jij geen uitblinker in iets groots. Maar zegt Jezus niet: Als je trouw bent in het kleine zal Ik je iets groots geven! 
 
Verjaag de vogels die willen profiteren van jouw gastvrijheid. Je kunt er niets aan doen dat ze om je heen vliegen, zelfs niet dat ze op je hoofd landen, maar laat ze geen nest bouwen! 
 

Bemoediging

Jezus haalde de vogels aan toen Hij zijn leerlingen onderwees. En die woorden gelden ook voor jou en mij vandaag: 
 
Hij zei tegen zijn leerlingen: ‘Om deze reden zeg ik tegen jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Want het leven is meer dan voedsel en het lichaam meer dan kleding. Kijk naar de raven: ze zaaien niet en oogsten niet, ze hebben geen voorraadkamer en geen schuur, het is God die ze voedt. Hoeveel meer zijn jullie niet waard dan de vogels! (Lucas 12:22-24)
 
Dus leef als een vogel, vrij en onbezorgd en wees een vogelverschrikker voor vogels die van je willen profiteren!

4 opmerkingen:

  1. Mooi verwoord weer Judith. Ik maak me niet zo zeer zorgen maar voel wel oud zeer. Welke vogel is dat?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja... welke vogel zou dat zijn? Misschien wel de traanvogel ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw Judith mooie blog en leuk dat er weer wat vogels voorbij komen! Ik heb een fascinatie voor de kolibrie en had avifauna op de planning ergens staan, aanrader dus? en gezellig uit en inspirerend? Herkenbare twijfel trouwens over schrijven, is het niet meer van hetzelfde, die vraag stel ik mezelf ook zo nu en dan. Maar nee ik kom er elke keer achter dat het niet hetzelfde is, jouw verhaal is jouw verhaal en voegt iets toe omdat jij het bent!! En mijn verhaal net zo goed ;).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Afivauna is echt heel leuk! Een aanrader wat mij betreft. Bedankt voor je reactie en aanmoediging!

      Verwijderen