Loslaten

Terugblik

 

Het jaar 2016 is bijna voorbij. Facebook staat vol met terugblikken, filmpjes over 2016, beste momenten, gelukzalige herinneringen en sfeervolle familiefoto’s. En gelukkig waren die er ook echt.

Voor veel mensen is de jaarwisseling een moment van terugblikken. Het ging er de laatste weken in mijn praktijk regelmatig over. Ik merk zelf ook dat mijn gedachten terug gaan naar afgelopen jaar. Wat is er veel gebeurd. Aan het begin van een nieuw jaar voelt het voor mij vaak als leeg. Zo’n heel jaar voor je, wat zal er allemaal gebeuren? Misschien is het maar goed dat je dat niet van tevoren weet. Je zou je veel te druk maken. 

 

Wij verloren dit jaar allebei onze baan als projectgezinouder omdat we als ‘boventallig’ werden verklaard. Even was er het gevoel van paniek, overheerste de verontwaardiging en de boosheid, maar al snel konden we verder en kwamen er nieuwe, mooie mogelijkheden op ons pad. Waar we het jaar begonnen in loondienst, eindigen we het als zelfstandig ondernemer. 

 

Loslaten

 

Mijn hart gaat op een dag als vandaag uit naar al die mensen die dit jaar iemand of iets moesten loslaten waar niets voor in de plaats kwam. Ik denk aan Marije en Richard die dit jaar begonnen, zwanger van Ezra. Vol verwachting, vol vertrouwen ook en toch... ze moesten hem loslaten. Loslaten in de wetenschap dat eeuwige armen hem vasthouden. Maar Richard en Marije, hun kinderen en familie, zij stonden voor de tweede keer in een jaar tijd bij een open grafje. 

 

Ik denk aan een andere vrouw, die dit jaar ook begon vol verwachting van hun tweede kindje. Ze was zo heel erg welkom maar een dag voor de uitgerekende datum overleed ze op de veilige plek waar ze 9 maanden gegroeid heeft en geliefd werd. Zomaar, zonder aanwijsbare oorzaak. Ze moesten haar loslaten. Ze was zo gewenst, alles was er klaar voor en nu is daar een leeg bedje en stilte in plaats van tevreden geluidjes en gebroken nachten. 

 

Ik denk aan een stel dat dit jaar hun droom moest loslaten om een eigen kindje te krijgen. Er kwam een einde aan een lang IVF-traject. Zonder resultaat. Al die tijd was er hoop. Zou het deze keer lukken? Maar er gebeurde niets. Een droom aan diggelen. Rouwen om iets dat er nooit geweest is en ook niet zal komen. Verdriet om gemis dat slechts van binnen zichtbaar is. En terwijl het leven verder gaat en vrienden en vriendinnen zomaar kinderen lijken te krijgen of bij anderen IVF-pogingen wel aanslaan, staat de tijd voor hen stil. Kon het maar altijd 2016 blijven. Het jaar van de hoop... De hoop loslaten voelt zo definitief, alsof je in een gat valt. 

 

Ik denk aan Pauline en haar familie. Stille zaterdag dit jaar, een fietstocht van haar vader die eindigde in een nachtmerrie. Hij heeft nog gevochten voor zijn bestaan maar ze moesten hem loslaten. (https://judithstoker.blogspot.nl/20...) Een man en vader is niet meer. Kinderen zonder vader, kleinkinderen zonder opa, een vrouw die haar steun en toeverlaat kwijt is. 

 

Ik denk aan de moeder van mijn vriendin die dit jaar voor de tweede keer in haar leven haar geliefde partner verloor aan kanker. Twee keer... waarom? Je man en de vader van je kinderen verliezen aan zo’n heftige ziekte is vreselijk. Heel voorzichtig weer het geluk en de liefde durven proeven, samen het zo goed hebben en dan... weer hetzelfde meemaken... Weer moeten loslaten. Slechts herinneringen die blijven. 

 

Ik denk aan een goede vriend van Jan Willem. Op dit moment vecht hij in het ziekenhuis tegen de pijn die veroorzaakt wordt door die rotziekte kanker. Het lijkt een verloren strijd te zijn. Hij ging gezond het jaar in, kreeg wat klachten, liet zich onderzoeken en bleek uitgezaaide kanker te hebben. De behandeling die werd gestart sloeg niet aan. Het leven loslaten? Je vriend loslaten? En zijn kinderen dan? Ja, ik ben het eens met iemand die gister schreef: ‘Loslaten is vaak zo’n uitgehold, nietszeggend begrip geworden...’ Hoe kun je loslaten terwijl je iemand bij je wilt houden? 

 

We hebben afgelopen jaar vast allemaal onze dingen gehad waar we mee geworsteld hebben. Misschien werden we ziek, verloren we onze baan, werd een familielid ziek of overleed een vader of moeder, een broer of een zus. Misschien zijn we vrienden kwijtgeraakt. Misschien een kind, omdat hij overleed, of omdat hij bij je weg werd gehaald door mensen die vonden dat jij de zorg voor je kind niet goed genoeg deed. Misschien heb je je relatie, je partner los moeten laten. Ben je bedrogen of is je vertrouwen onherstelbaar beschaamd. Lijkt de liefde die er ooit geweest is verdwenen te zijn. 

 

Vrijheid

 

Nog een paar uur en dan is het jaar voorbij. Gaan we 2016 loslaten. Als ik kijk naar de betekenis van loslaten staat er: In vrijheid stellen of met rust laten.

Bij het schrijven van deze blog was ik op zoek naar een passende afbeelding. Ik kwam op een plaatje van een uitgebloeide paardenbloem waarbij de pluisjes door de wind werden weggeblazen. De bloem moest loslaten, wat overbleef was slechts een kaal steeltje, niet mooi of aantrekkelijk. Maar hoe mooi is het te bedenken dat al die pluisjes, die zaadjes, onderweg zijn om zelf weer een bloem te worden! Als ze zijn neergedwarreld, misschien na een lange tocht omdat de wind hen steeds weer verder blies, wortel hebben kunnen schieten, dan komt er plantje omhoog en groeit, eerst nog omhuld door bladeren, een nieuwe bloem. 

 

Ik weet niet wie of wat jij in 2016 moet achterlaten. Maar ik hoop dat het beeld van de paardenbloem je helpt om 2016 los te laten. Vertrouw erop dat de wind van de tijd de herinneringen meeneemt en weer laat opkomen als het moment daar is. Je krijgt het verleden niet terug, je krijgt je geliefde niet terug. Maar de herinneringen blijven en door wat jij meemaakte en los durfde laten, zul je een sterker mens worden, kun je tot bloei komen door tranen heen. Kun je er zijn voor anderen die misschien in 2017 moeten loslaten. En wie weet wat een prachtige bloemen er opkomen als het weer voorjaar en zomer wordt in jouw leven. 

 

Gedicht

 

Ik besluit deze blog met een gedicht van Nelson Mandela. Hij verloor zijn vader toen hij nog maar 10 jaar oud was. Hij weet uit ervaring wat loslaten betekent. Ik wens jullie allemaal een goede jaarwisseling!

 

Loslaten betekent niet je niet meer betrokken voelen, 

maar ik kan het niet voor een ander doen.

 

Loslaten is niet mijzelf losmaken, 

maar het besef dat ik een ander niet kan besturen.

 

Loslaten is niet een ander wat toestaan, 

maar hem laten leren door ervaren.

 

Loslaten is machteloos toegeven, 

want het resultaat is niet van mij afhankelijk.

 

Loslaten is niet een ander willen veranderen of hem de schuld geven, 

maar het beste van mijzelf maken.

 

Loslaten is niet meer zorgen voor, 

maar zorg hebben om.

 

Loslaten betekent niet meer vasthouden, 

maar steunen.

 

Loslaten is niet oordelen, 

maar anderen de kans geven zichzelf te zijn.

 

Loslaten betekent niet meer alles willen regelen, 

maar anderen de kans geven de werkelijkheid onder ogen te zien.

 

Loslaten betekent niet ontkennen, 

maar aanvaarden.

 

Loslaten betekent niet langer willen scheiden of twisten, 

maar eigen tekortkomingen zoeken en verbeteren.

 

Loslaten is niet alles naar mijn hand zetten, 

maar elke dag nemen zoals die komt en daar plezier in hebben.

 

Loslaten is niet iedereen bekritiseren en bedisselen, 

maar proberen te worden waarvan ik droom.

 

Loslaten is niet het verleden betreuren, 

maar groeien en leven naar de toekomst.

 

Loslaten is minder angst en meer liefhebben.