Wow... ik ben een vrouw!

Internationale vrouwendag vandaag, zo vermeldde Facebook toen ik vanmorgen mijn berichten ging bekijken. Ik heb niet zoveel met dat soort dagen maar toch was ik ergens geprikkeld. Vrouwendag. Is er ook zoiets als mannendag? Waarom hebben vrouwen het nodig om op deze manier onder de aandacht te komen? Is dat nog een nasleep van de jarenlange onderdrukking van de vrouw die misschien al wel begonnen is na de zondeval?

Ik heb het idee dat het in de westerse maatschappij van tegenwoordig best redelijk gesteld is met ons vrouwen. Ik heb het niet over landen waar vrouwen stelselmatig onderdrukt en vernederd worden. Maar gewoon over ons eigen landje. Misschien dat vrouwen op hoge of leidinggevende posities nog wel in de minderheid zijn maar over het algemeen horen we er gewoon bij. Mogen we studeren, werken, zelfs als er kinderen komen, nemen we zelfstandig besluiten en maken we zelf keuzes als het gaat om een partner of een beroep. In de kerken zijn de meningen nog wat verdeeld en zijn er echt nog wel voorbeelden te noemen van vrouwen die niet als gelijkwaardig meetellen en mee mogen denken.

Vanmorgen leek het me leuk om in het kader van vrouwendag eens te kijken wat het bekende hoofdstuk uit Spreuken over ons vrouwen te zeggen heeft. Hoewel het voor mij bekende teksten zijn vond ik het toch weer inspirerend en verrassend om te lezen.

Een sterke vrouw, wie zal haar vinden? Zij is meer waard dan edelstenen. 
Haar man vertrouwt op haar en zal daar rijkelijk bij winnen.
Ze brengt hem voorspoed, geen ellende, alle dagen van haar leven.
Ze zoekt wol en linnen uit, en spint en weeft met vreugde.
Zoals een koopmansschip naar verre streken vaart, zo haalt zij van verre wat ze nodig heeft. Ze staat al op als het nog donker is, regelt het werk in huis, draagt haar slavinnen taken op. Als zij haar zinnen op een akker zet, koopt ze hem, van wat ze heeft verdiend, plant ze een wijngaard.
Zij is vol daadkracht, onvermoeibaar is ze in de weer.
Handeldrijven gaat haar heel goed af, ’s nachts gaat haar lamp niet uit.
Haar handen zijn voortdurend aan het spinrok, ze houdt altijd de weefspoel vast.
Haar handen strekt zij uit naar de behoeftigen, ze geeft de armen hulp.
Niemand in haar huis hoeft sneeuw te vrezen, zij heeft hen allen warm  gekleed.
Ze maakt de mooiste dekens, ze gaat gekleed in linnen en purperen wol.
Haar man geniet bekendheid in de stad, hij vergadert met de oudsten in de poort.
Zij vervaardigt kleding en gordels en levert die aan kooplui.
Uit haar verschijning spreken kracht en waardigheid, de dag van morgen ziet ze lachend tegemoet.
Ze spreekt wijze woorden, wat ze zegt, zijn liefdevolle lessen.
Ze waakt over haar huishouding, nietsdoen is haar onbekend.
Haar kinderen prijzen haar, haar man bejubelt haar: ‘Er zijn veel sterke vrouwen, maar jij overtreft ze allemaal.’
Charme is bedrieglijk en schoonheid vergaat, maar een vrouw met ontzag voor de HEER moet worden geprezen.
Moge zij de vruchten plukken van haar werk, mogen haar daden worden geprezen in de poorten.

Wow... ik ben een vrouw! Dat was wat ik dacht toen ik deze woorden las. Wat een energie, daadkracht en vastberadenheid gaat er uit van de vrouw die hier beschreven wordt. Een vrouw die werkt, zowel in huis als daarbuiten. Een vrouw die zorgt voor haar gezin maar ook voor een ieder die dat nodig heeft daarbuiten. Een vrouw die haar eigen inkomsten genereert door te doen waar ze goed in is: kleding maken, handel drijven, en van de opbrengst koopt ze een wijngaard! En waar ik helemaal enthousiast van wordt is dat er staat dat ze met vreugde de volgende dag tegemoet ziet!

Zo’n vrouw wil ik zijn. De energie herken ik wel in mezelf, de humor ook wel, maar om echt zo vol overgave te geloven in je talenten, die te ontwikkelen en in te zetten en niet te twijfelen... daar heb ik nog wel iets in te doen. Maar het is wel mijn verlangen. Om niet langer afhankelijk te zijn van wat anderen zeggen of vinden. Om de talenten die ik heb gekregen nog verder te ontwikkelen en die, waar ik ook ben, in te zetten. Om mijn gezin mee op te bouwen, en om er voor die ander te zijn.

Wow, ik ben een vrouw! Wow... jij bent een vrouw! Misschien herken je je niet in alle opzichten in de vrouw uit spreuken 31. Misschien ben jij meer introvert en heb je geen ambities om een goede zakenvrouw te worden. Of heb je gewoon de energie niet omdat jouw lijf niet optimaal functioneert. Vind je het prima om op de achtergrond te zijn en niet in de belangstelling te staan. Dat is niet minder waard dan de spetterende persoonlijkheid die hier beschreven staat! We zijn allemaal uniek, en iedereen heeft zijn eigen talenten. Waar het om gaat is dat jij schittert op de plek waar jij bent. Of dat nu thuis is, of in het ziekenhuis, op je werk, in de buurt of in de supermarkt. Ga staan, recht je rug, kijk in de spiegel en zeg: Wow, ik ben een vrouw! Schrijf jezelf niet af en haal jezelf niet naar beneden omdat een ander wellicht beter in iets is dan jij. Vergelijk jezelf niet met anderen die meer energie hebben, gezonder zijn, de perfecte echtgenoot hebben, gezegend zijn met een huis vol kinderen, een droombaan hebben en een geweldig saldo op de bankrekening. Maar ga aan de slag met jouw talent, met waar jij goed in bent, met waar jouw hart ligt. Dan ga je groeien en als je jezelf maar voedt met de goede dingen, je laat koesteren door de Zon (ja, met een hoofdletter!), en je levenstuin regelmatig bemest met humor, dan zul je uiteindelijk in bloei staan en kunnen anderen daarvan meegenieten!

Wow, ik ben een vrouw!