Mijn... Bijbeltekst (1)

Door een mede-facebooker werd ik uitgedaagd 10 dagen lang een Bijbeltekst op facebook te plaatsen en tevens ook iemand te nomineren. Nou, aan dat laatste doe ik niet mee, maar dat eerste prikkelde me wel.
Eerlijk gezegd heb ik er de hele dag al over nagedacht. Wat zijn er ontzettend veel teksten in de Bijbel die op één of andere manier voor mij belangrijk zijn geworden. Maar ook, wat worden veel teksten te pas en te onpas gebruikt om elkaar mee om te oren te slaan. Wist je trouwens dat er ook hele humoristische dingen in de Bijbel staan? En dat een aantal spreekwoorden die wij nu gebruiken, eigenlijk gewoon uit de Bijbel komen?

Ik neem de uitdaging aan en zal jullie 10 dagen lang vermoeien met een tekst uit het meest gelezen boek ter wereld!
Vandaag kies ik voor...
Mijn meest hoopvolle Bijbeltekst...

Het zal een jaar of 18 geleden zijn geweest. Pas getrouwd, maar doodongelukkig. In een diepe depressie terecht gekomen nadat mijn droom (met een nieuwe achternaam begin je ook een nieuw leven) in duigen was gevallen. Nachtmerries over mijn verleden, zwarte gedachten over mijn toekomst en sombere gevoelens over hoe iedereen tegen mij aan zou kijken. Werken lukte niet meer, de medicatie deed zijn werk nog niet optimaal en het idee om van mijn balkon (12 hoog) te springen leek me toe te juichen. Toen ging de voordeurbel. Geheel onverwacht stond Danielle en haar man op de stoep. Danielle was mijn schoolvriendin van het HBO. We hadden samen mooie jaren beleefd en de dag voor mijn trouwen was zij bij mij (in mijn ouderlijk huis) blijven slapen en hadden we 's avonds nog samen een kroket gegeten in de plaatselijke cafetaria (de kroket was het symbool van onze opleidingstijd en vriendschap). Ze kende mijn verhaal en wist hoe ik eraan toe was.
Ik weet niet waarom, maar daar stonden ze. In onze kamer. Oog in oog met mijn somberheid en hopeloosheid. Ik herinner me haar woorden nog als de dag van gister: "Juut, de duivel wil dat je er aan onder door gaat... maar als jij het wilt... kom dan naar ons, en de vrouw van onze voorganger wil met je bidden..."
Voor mij een geheel nieuwe kijk op de situatie waar ik in zat. Ik nam haar woorden serieus en ging op zoek. Hoe het precies is gegaan weet ik niet meer, maar ik kwam het boek "Zegen of vloek... aan jou de keus!" van Derek Prince tegen. Ik kocht het en begon erin te lezen. Wat was het herkenbaar!

Ergens in dat boek kwam een tekst voorbij. Een tekst die ik nog nooit eerder was tegengekomen in de Bijbel maar die er nu opeens leek uit te springen. Woorden van God voor mij persoonlijk op dat moment:

"Want Ik weet welke gedachten Ik over je koester: gedachten van vrede en niet van onheil! Om je een hoopvolle toekomst te geven..." (Jeremia 29:11)

Het was alsof er te midden van alle duisternis opeens een vlammetje op lichtte. Een hoopvolle toekomst... Wat klonk dat anders dan de somberheid waar ik in zat! De woorden leken in neonkleuren steeds weer in mijn hoofd op te lichtten. Ze zongen door mijn ziel: "Een hoopvolle toekomst... gedachten van vrede..."

Helaas... ik kan jullie niet vertellen dat het binnen toen en twee weken een stuk beter met me ging... het is een proces van jaren geworden. Jaren van pijn, verdriet, bevrijding, terugslag, teleurstelling, vertrouwen, blijdschap, boosheid, twijfel... Maar... nu, terugkijkend, weet ik dat die woorden van toen echt voor mij waren en zijn!
Gedachten van vrede.... ja, inderdaad! Dat is wat mij op de been houdt in tijden van moeite. Een hoopvolle toekomst... zonder tranen, lijden, dood, ziekte en andere ellende... Het komt! Ik ben er zeker van... Het beste komt nog!
Ik houd me vast aan deze tekst. Ik hoop jij ook... omdat deze tekst als geen ander zegt hoe God met jou begaan is!!!