Het is stil. Heel stil. Zelfs de jongens die geen seconde rust in hun lijven hebben zitten doodstil naar het televisiescherm te staren. Ik sluit mijn ogen.
4 mei 2015. 70 jaar geleden dat in ons land aan een afschuwelijke periode een einde kwam. 70 jaar waarin echter ook weer nieuwe slachtoffers gevallen zijn in andere oorlogen en vredesmissies. 70 jaar waarin mensen nog steeds worden gedood, gehaat en gediscrimineerd om hun overtuigingen of ras.
Even zucht ik en bid ik in stilte zonder woorden.
Buiten fluit een vogel en zijn roep wordt beantwoord door een andere vogel. Het wordt een concert. Een lied in de stilte. Het lied van de vrijheid.
Ik open mijn ogen en zie de camera op televisie inzoomen op een veteraan. Zijn verweerde en getekende gezicht staat ernstig. Wat zal er in zijn gedachten omgaan? Herinneringen aan vrienden die hij verloor? Verdriet of boosheid misschien? Beelden die onuitwisbare indruk hebben gemaakt?
De camera gaat langs de rijen mensen. Mijn oog valt op een oude man die met duidelijke moeite is opgestaan uit zijn rolstoel om deze twee minuten eer te betonen aan wie hem dierbaar zijn geweest. Wat respectvol. Herdenken vraagt wat van je. Even loskomen van je leven van alle dag om stil te staan bij wat geweest is.
Dan klinkt het Wilhelmus. De twee minuten zijn om. We horen een gedicht van een 14-jarige scholier en kijken naar de eerste kransen die worden gelegd. Nog een paar jaar en er zullen geen overlevenden van deze oorlog meer zijn. Wat zijn er velen geweest die hun leven hebben gegeven, die zich hebben ingezet, die voor het leven getekend zijn geworden door wat ze meemaakten.
Herdenken... kostbaar en waardevol. Iets dat moet blijven. Heel bewust die twee minuten op 4 mei, maar op veel meer momenten door het jaar heen. Herdenken maakt dankbaar. Herdenken heelt. Herdenken kan herhaling voorkomen.
De vogels fluiten hun lied. In alle vrijheid. Wij zijn stil en luisteren. De vlag die nu nog half stok wappert zal morgen weer tot in de top gehesen worden. Van herdenken naar vieren. Die twee horen bij elkaar. Herdenken geeft vieren diepgang en betekenis.
Vrijheid vieren in verbondenheid met allen die hun leven lieten voor die vrijheid. Met allen die de littekens dragen in hun lichaam of in hun ziel door wat zij meemaakten.
Herdenken in stilte met als hoopvolle aankondiging het lied van de vrijheid, gefloten door de vogels.
4 mei 2015
Geen opmerkingen:
Een reactie posten