Soap
‘Een soapserie (kortweg: soap, puristisch: hangserie) is een televisieserie waarin van dag tot dag de belevenissen van personen in een fictieve wereld worden gevolgd. De doelgroep bestaat meestal vooral uit huisvrouwen.’ (Wikipedia)
Morgen begint onze vakantie. En ja, er komt (bijna traditiegetrouw) een vakantiebulletin. Want natuurlijk is onze bestemming uitgekozen met als voorwaarde ‘WIFI’.
Een soap dit keer, want zeg nou zelf, vakantie is toch eigenlijk een beetje fictief leven. Gedurende een week, of twee weken, of sommigen zelfs 4 weken doe je net alsof je het paradijs op aarde al gevonden hebt. Je werkt niet (en krijgt toch salaris, tenzij je zoals ik een ZZP-er bent), je eet anders als thuis, je slaapt uit en gaat laat naar bed, je doet dingen die je anders echt wel uit je hoofd laat (wie speelt er tegenwoordig nog een potje badminton voor z’n huis op straat?) en je zet filterkoffie bij gebrek aan een volautomatische koffiemachine.
Voorpret
Het belooft een fantastische vakantie te worden. Deze week viel, na drie keer bellen waar het geval bleef, de felbegeerde envelop op de deurmat. Twee sleutels voor het huisje, zwembadkaartjes, een plattegrond en... een code voor gratis WIFI op 2 apparaten! Bingo. Dat moet een boodschap van Boven zijn: ‘Juud, neem je computer mee en schrijf je iedere dag leeg!’ Goed, doe ik! (Mijn gehoorzaamheid siert me.)
We zijn de hele week al bezig om spullen te verzamelen. Via marktplaats heb ik 29 Donald Duck Pockets weten te bemachtigen. Ik heb puzzelboekjes gekocht, spelletjes ingepakt, tennisrackets, ballen, duikstaven en een pingpongset (leuk voor op de eetkamertafel dacht ik), gekocht en ook mijn eigen boekenstapel is tot een irreële hoogte gegroeid. Misschien morgen toch nog maar eens kritisch doorheen lopen. Ik ben tenslotte maar 11 dagen weg...
Herinneringen
We zijn eerder in dit park geweest. Een jaar of 6 geleden. Het was onze eerste vakantie met 5 gezinshuiskinderen. We hadden een 9-persoonshuisje met sauna, bubbelbad, wasmachine en droger. Een gloednieuw huisje, vrijstaand en een beetje achteraf op het park. Het was een enerverende vakantie waar we toch nog steeds met veel plezier op terug kijken.
Het bubbelbad en de sauna waren favoriet bij de drie jongens. ‘Geen sop aan het bubbelbad toevoegen’, een sticker op het bad. Misschien hadden ze die er beter niet op kunnen plakken, want nu moest het gebeuren. En sop ging erin! Er kwam een moment dat niet alleen het bad, maar ook de badkamer vol bubbels zat. Van het bubbelbad kon je oversteken naar de sauna en de jongens liepen heen en weer, gooiden weer een plons water op de kooltjes en de boel werd hoe langer hoe natter.
Op een gegeven moment zat ik beneden aan tafel een puzzeltje te maken. Drup... drup... drup... hoorde ik. Het was geen regen, maar het overtollige vocht van de badkamer liep langs de muren en het plafond naar beneden...
Jan Willem was de kok die week, en er werd een flinke pan spaghetti gemaakt. ‘Jongens, ik zal laten zien of de spaghetti gaar is. Kijk, je moet ‘m tegen het plafond gooien...’ En jawel, daar gingen een paar slierten de lucht in. Gaar of niet... ze bleven prima plakken aan het hagelwitte plafond. Hilariteit alom.
Er waren ook wel wat uitbarstingen hier en daar... op een gegeven moment gingen er wat stoelen in volle vaart door het zwembad. Maar we bleven kalm. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was (een driftbui moet kunnen), nam Jan Willem de uit zijn dak gaande jongeman in zwembroek al scheldend mee naar het huisje en bleef ik lekker ronddobberen met de rest... De meiden deden of ze tijdelijk niet bij ons hoorden... 
Inpakken en wegwezen
Morgen is het zover. Spullen inpakken, huis schoonmaken, alles in de auto’s laden en gaan! Het wordt een vakantie anders dan anders, want Jan Willem zal dinsdag alweer terug gaan om naar Indonesië te vertrekken voor de prachtige World Vision tour. Dus deze keer zal ik grotendeels tijdelijk bewust alleenstaande gezinshuismoeder zijn. Eens kijken hoe die status gaat bevallen.
Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten