2015 het jaar van...

Terwijl de eerste knallen klinken en hier en daar een vuurpijl de lucht in schiet neem ik toch even een moment om terug te blikken. Een jaar voorbij, een nieuw jaar in het verschiet. Als je eventjes door je agenda bladert aan het eind van zo’n jaar dan sta je versteld wat er allemaal gebeurd is en wat je hebt meegemaakt.

2015 was voor mij het jaar van het ziekenhuis. Het begon in februari met een controle bij de dermatoloog gevolgd door twee operaties omdat er toch weer een plekje huidkanker geconstateerd was. Goede vrijdag, eind maart, werd voor mij het begin van een tour door zo’n beetje het hele ziekenhuis. Wat had ik een vreselijke pijn na het eten van een bord spinazie. Wat was ik dankbaar dat de ambulance de straat in reed om mij het verlossende spuitje te geven tegen de pijn. Niets bleek minder waar... de pijn ging niet weg en ik kwam op de spoedeisende hulp terecht waar ik werd platgespoten met morfine wat ook niet hielp. Mijn maag werd leeggehaald via m’n neus. Het hielp! De pijn verdween. Ik mocht naar huis maar moest terugkomen voor verder onderzoek. Ik werd helemaal doorgelicht en het bleek dat door een enorm gat in mijn middenrif mijn maag en een stuk dikke darm op de plek van mijn long waren geschoven. Mijn long was ingedrukt en dat verklaarde meteen mijn kortademigheid. In mei volgde een grote operatie waarin alles in mijn lichaam weer op zijn plek werd gelegd en vakkundig vastgemaakt. Een periode van herstel volgde. Een leerzame tijd voor mij. Opeens afhankelijk zijn van anderen die je huis schoonmaken en voor je koken. Geen vast voedsel mogen. Niet tillen en bukken, geen vaatwasser uitruimen of wassen draaien. Niets. Dat viel niet mee, maar mijn lijf dwong me te luisteren. Toen ik te hard van stapel liep kwam ik weer in het ziekenhuis te liggen met een ontsteking aan mijn darmen. Daarna kalmeerde ik en gaf me over. Wonderlijk hoe goed mijn lichaam zich herstelde en hoe ik vier maanden na de operatie alles weer kon en ook weer normaal kon eten. De blijvende schade was positief: een verkleinde maag en een kilo of 7 kwijt!

Helaas was tijdens alle onderzoeken ook nog een tumor ontdekt in mijn borst. Daar moest ook nog wat mee. Onderzoeken en een biopt lieten zien dat het in ieder geval niet kwaadaardig was, maar wat het dan wel was werd niet duidelijk. Dus dat stukje krijgt nog een vervolg.

2015 stond in het teken van kwetsbaarheid. Kwetsbaarheid omdat mijn eigen gezondheid te wensen overliet. Kwetsbaarheid omdat bij Marije een kindje groeide dat niet zou kunnen leven buiten de baarmoeder. We leefden mee, als kring, als gemeente, persoonlijk. Levi groeide maar we wisten dat zijn bestaan hier op aarde maar heel kort zou zijn. Hij werd geboren en Marije en Richard mochten 33 uur van hem genieten voordat hij naar zijn bestemming ging: thuis bij zijn hemelse Vader. Onvergetelijke momenten om dat kleine, stille, lieve mannetje in zijn bedje te zien liggen, wetend dat hij het goed heeft, maar ook beseffend wat een leegte hij achterlaat. Onwerkelijk en hartverscheurend om een vader het kleine witte kistje met zijn zoon te zien dragen. Kwetsbaar.

Het was niet de enige keer dat de dood dichtbij kwam. Er overleden familieleden en ook de moeder van mijn vriendin. Het zette me stil. Het leven is eindig. Ben ik daar goed op voorbereid?

2015 was voor mij ook een jaar vol leven en uitdaging! Ik werkte met veel plezier in mijn praktijk (Voltooid Verleden Tijd) en volgde cursussen en studiedagen. In september startte ik met een vierjarige opleiding aan het Kempler Instituut. De beste keus die ik dit jaar maakte! Wat een ervaring en wat een bijzondere en inspirerende mensen heb ik ontmoet. Ik geniet van ieder moment en leer ontzettend veel.
Ik schreef regelmatig blogs en werd bemoedigd door de reacties die daarop kwamen. Ik ben dankbaar voor het talent dat ik gekregen heb en wil in 2016 meer tijd nemen om te schrijven. Ik zong mee met Adrian Snell in het prachtige project “The Passion”. Wat een ervaring... wat gaaf om dat te mogen doen en uit de grond van je hart te mogen zingen “Jesus is alive!”

Nog een paar dingen om niet over het hoofd te zien uit 2015:
- Anja en ik gingen op stilteweekend! Hoewel iedereen om ons heen ten zeerste twijfelde aan het slagen van een dergelijk project was het een mooie ervaring.
- We kochten een airfryer en deden de frituurpan weg. Beste aankoop ever!
- We solliciteerden bij het Leger des Heils, werden ook aangenomen, maar stellen het starten van het MTFC-opvoedouder zijn uit tot later.
- Ik werd meer christen, maar minder kerkmens.
- De gezinssamenstelling wijzigde. Er vertrok een kind en door de bezuinigingen werd de lege plek niet permanent opgevuld maar genoten we van wisselende logés.
- De woonkamer overstroomde maar mede dankzij de verzekering hebben we er een prachtige vloer voor in de plaats gekregen.
- Ik heb een nieuw persoonlijk record gevestigd als het gaat om het houden van kerstbomen. De boom dit jaar staat al bijna een maand en ik heb me er nog niet één keer aan geïrriteerd.

2015... nog een paar uurtjes en dan sluiten we het jaar af. Wat mij betreft staat de samenvatting van dit jaar prachtig verwoord in één van mijn favoriete bijbelboeken (Prediker 2):

Er is voor alles in het leven een geschikte tijd.
Er is een tijd om kinderen te krijgen,en er is een tijd om te sterven.
Een tijd om planten in de grond te zetten,
en een tijd om planten uit de grond te trekken.
Een tijd om mensen te doden,
en een tijd om mensen beter te maken.
Een tijd om dingen af te breken,
en een tijd om dingen op te bouwen.
Een tijd om te huilen,
en een tijd om te lachen.
Een tijd om verdriet te hebben,
en een tijd om te dansen.
Een tijd om samen te slapen,
en een tijd om in je eentje te slapen.
Een tijd om iemand te omhelzen,
en een tijd om afstand te houden.
Een tijd om iets te zoeken,
en een tijd om iets te verliezen.
Een tijd om dingen te bewaren,
en een tijd om dingen weg te gooien.
Een tijd om iets los te scheuren,
en een tijd om iets heel te maken.
Een tijd om stil te zijn,
en een tijd om te praten.
Een tijd om lief te hebben,
en een tijd om te haten.
Er is een tijd voor oorlog,
en er is een tijd voor vrede.

God zorgt ervoor dat alles op de juiste tijd gebeurt. En hij heeft de mensen geleerd om dat te begrijpen. Toch begrijpt een mens nooit helemaal wat God doet. Daarom zeg ik: Je kunt maar het beste vrolijk zijn en van het leven genieten. Als je lekker eet en drinkt en geniet van al je bezit, dan is dat een geschenk van God.

Ik wens jullie allemaal een gezellige jaarwisseling en bedankt voor het lezen van al mijn hersenspinsels afgelopen jaar!!!