woensdag 26 juli 2017

Vakantie soap (10) Als dit het is...

Raak

Gisteravond. Ik geniet samen met Damian van een rustig avondje in de bungalow. Mike is naar een programma van het animatieteam. Damian zit met een bakje pinda’s naast ‘m een potje minecraft te spelen en ik met een schaaltje noten achter m’n laptop. Er klinkt een piepje dat ik een privé berichtje heb.

Ik kijk meteen, hoewel ik denk dat Jan Willem al wel diep in slaap zal zijn, je weet het nooit. Het berichtje is niet van JW, maar van Linda. Ze stuurt me een lied dat ze hoorde en waarbij ze aan mij moest denken. Ik ken het niet en ga het meteen luisteren.

De moeilijkste genade, is genade met mezelf; 
En hoe meer ik dat besef, hoe minder hoog ik doelen stel. 
Er komt altijd wel een kans voorbij,
die ik niet missen mag. 
maar laatst liet ik er toch een lopen, en ik had een prima dag. 

En ik dacht: Als dit het is, dan is het goed. 
’t is op z’n minst vandaag genoeg. 
En ik weet ook niet hoe het leven moet. 
Maar als dit het is, dan is het goed. 

Dus als ik nu gebeld word, neem ik lang niet altijd op. 
Het zal vast heel belangrijk zijn, maar dat is het dan morgen nog. 
Niet alles te bereiken, is mijn onbereikbaar streven.  
Want het leven past niet vandaag, als ik vandaag nog wat leven. 

En ik dacht heel even: 
Als dit het is, dan is het goed. 
’t is op z’n minst vandaag genoeg. 
En ik weet ook niet hoe het leven moet. 
Maar als dit het is, dan is het goed.

Kijk mij m’n zegeningen tellen, op een klapstoel in de tuin.  
En misschien ligt morgen heel mijn leven, wel grandioos in puin. 
Of misschien ook niet, God weet het en dat is me wel genoeg. 
Misschien ook niet, God weet het en dan komt, dan komt het ooit weer goed.

Dan komt het ooit weer goed. 
Vanzelf wel goed, echt waar, 
dan komt het ooit weer goed. 
Hier of aan de overkant weer goed.

Als dit het is, dan is het goed. 
Als dit het is, dan is het goed.

(Matthijn Buwalda, CD Lichtjes in de mist https://www.youtube.com/watch?v=yHL_CPMXxxI&feature=youtu.be)
De zinnen raken me en ik draai het nummer een paar keer achter elkaar. Als dit het is... dan is het goed. Het blijft in mijn hoofd hangen en vanmorgen word ik ermee wakker.

Groei

‘De moeilijkste genade is genade met mezelf.’ Ik ken Matthijn Buwalda alleen van naam maar als hij dit zinnetje zelf bedacht heeft, dan moet ie een beetje op mij lijken. Genadig zijn voor mezelf, zelfcompassie hebben, goed voor mezelf zorgen en mezelf net zo liefhebben als ik een ander liefheb, dat staat (nog) niet op mijn lijstje sterke kanten.

Goed, ik ben groeiende, en ik heb de afgelopen jaren mooie stappen gemaakt, maar met iets meer liefde en geduld met mezelf omgaan kan geen kwaad.

‘Het leven past niet vandaag, als ik vandaag nog wat wil leven.’ Het is bijna een pijnlijke confrontatie met mezelf. Alsof ik even in een spiegel kijk. De spiegel die ik tijdens het laatste studieweekend van het tweede jaar Kempler kreeg voorgehouden. (Lees er meer over in: http://judithstoker.blogspot.nl/201...)

Als een malle kan ik door het leven vliegen. Alsof alles wat ik nog wil doen echt vorige week al af had moeten zijn. Bevlogen, energiek, vol passie, maar als een dwaas... mezelf voorbij rennend. Dat is echt helemaal niet oké!

Het is goed

‘Als dit het is, dan is het goed.’ Misschien moet ik dat zinnetje op een vel papier boven mijn bureau hangen, en boven m’n bed, en in de badkamer en op het toilet. Ik hoef niet nog meer te presteren. Ik hoef me niet te bewijzen. Ik hoef niet nog meer mensen te helpen, of meer vrienden te hebben. Ik hoef niet een veelgevraagd spreker te worden. Ik hoef geen 15 boeken te schrijven.

Als dit het is, dan is het goed. Vandaag heb ik het tientallen keren tegen mezelf gezegd. Een nieuw mantra. Ha ha... maar het werkt enorm rustgevend. Probeer het ook eens.

Het haalt alle druk bij je weg. Het ontspant. Het werkt stressverlagend. Vanmiddag las ik de laatste hoofdstukken van het boek ‘Telefoon uit de hemel’ van Mitch Albom uit. Op de stapel boeken liggen nu nog twee boeken en ik heb nog een boek online dat ik voor deze vakantie heb bewaard.

Ik zit lekker in het zonnetje met het boek ‘Telefoon uit de hemel’ nog in mijn handen. Nog even nagenieten voor ik aan mijn volgende boek begin. En dan is daar het zinnetje weer: ‘Als dit het is, dan is het goed.’ Ik moet hardop lachen. Wat ben ik toch een streber. Hoezo moet ik die andere drie boeken per se deze vakantie lezen? Moet ik zelfs met lezen presteren? Ik doe het gewoon niet. Ik laat die boeken voor wat het is. Ik ga een super zinloze lijnpuzzel maken! Heerlijk!

Dromen

Moet ik dan al mijn dromen en plannen en verlangens laten schieten? Oh nee, dat ben ik niet van plan. Dat geeft mij energie en levenslust. Er is nog zoveel wat ik zou willen en waar ik warm voor loop. Maar ik mag ontspannen en één dag tegelijk leven. Soms alvast een beetje voorpret hebben en genieten van een leuk vooruitzicht, maar vooral stilstaan bij het leven vandaag.

Vandaag. Een relaxte dag. Een beetje gelezen, gemijmerd, wat dingen opgeschreven die voor een blog of boek kunnen dienen, lekker gezwommen met de jongens en uit eten geweest in een all-you-can-eat restaurant.

Nu genieten van de stilte, want de jongens zijn nog even naar de speeltuin. Ik kan niet anders zeggen:

Als dit het is, dan is het goed!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten