zaterdag 22 juli 2017

Vakantie soap (6) Brandnetelthee

Andere wereld

Vanaf een stoel in de kring kijk ik met ingehouden adem toe. Zal het psycholoog Lars lukken om Emma aan de praat te krijgen? Gaat ze vandaag, tijdens de groepspsychotherapie iets laten zien van wat ze achter die grappen en soms cynische opmerkingen verbergt? 
 
Ik waan mezelf op de behandelgroep van de PAAZ en zit helemaal in het verhaal dat ik aan het lezen ben. Het boek ‘PAAZ’ geschreven door Myrthe van der Meer geeft een kijkje in de wereld van de psychiatrie. Ik kan me er helemaal in inleven, ook al is een opname mij bespaard gebleven. Emma is met een ernstige depressie en zelfmoordneigingen opgenomen op de PAAZ en het boek volgt haar in haar zoektocht en ontdekkingsreis naar zichzelf. 
 

Suïcide

De afgelopen tijd kwamen er steeds mensen op mijn pad die met gedachten aan zelfmoord rondlopen. Het heeft me veel bezig gehouden misschien ook wel omdat ik het van binnenuit begrijp. Het is inmiddels heel wat jaar geleden, maar ook ik heb tijdens een vakantie nota bene, een poging gedaan. Ik begrijp wat het is om niet meer verder te kunnen, geen andere uitweg meer te zien. 
 
Emma, uit het boek, worstelt er ook mee. En met haar diverse medepatiënten die zijn opgenomen. Mijn gedachten over suïcide zijn misschien te mild. Ik heb er geen oordeel over. Ik kan maar één ding denken. Mensen die nadenken over zelfmoord willen niet dood, maar ze willen het leven dat ze hebben niet meer! En de enige uitweg daaruit lijkt de dood te zijn. 
 
Soms voel ik me wat beschaamd of verlegen als ik zeg dat ik nu, vandaag, blij ben dat ik nog leef, dat mijn pogingen mislukt zijn. Maar het is echt zo en omdat ik weet uit welke diepe, schijnbaar bodemloze, zwarte, zuigende, modderige put ik gekomen ben, heb ik hoop voor iedereen! Ik leef echt, voluit (soms een beetje té zelfs, maar dan word ik weer teruggefloten), geniet, heb moeilijke momenten maar ook heel veel gelukkige. 
 

Humor

Ik hoor mezelf hardop lachen omdat Emma een foute grap maakt over een psychische aandoening, en grinnik om de opmerkingen die tussen patiënten heen en weer gaan. Ik zou echt de perfecte psychiatrische patiënt zijn, dat weet ik zeker. Ik zou zelfs de verpleegkundigen en psychiaters gek krijgen. 
 
‘Hoe zit het met de brandnetelthee?’ Met een doffe dreun land ik in één keer van de binnentuin van de PAAZ, op het terras van ons vakantiehuisje. ‘Brandnetelthee??? Huh... Oh ja... dat is waar ook...’ Ik had Damian beloofd om brandnetelthee te maken. Daar heeft hij het al weken over en die verfoeide planten staan aan de kant van de opgedroogde greppel achter in onze tuin. Sara is er eergisteren vol met haar kar ingereden en het arme kind zat onder de blaasjes. 
 

Brandnetelthee

Ik knip een paar brandnetels af en kook water. Ik stop alles in de theepot en we laten het een minuut of vijf trekken. Het water krijgt een mooi kleurtje. ‘Prikt het in je mond?’ vraagt Gijs zich af. Ik denk van niet. ‘Proef jij het maar eerst’, zegt Damian. Ik schenk twee kopjes thee in. Gijs waagt zich er niet aan. Ik ruik er eerst voorzichtig aan. Getver, echt smerig. Ik laat het Damian ruiken in de hoop hem af te schrikken. Tevergeefs. ‘Wat je ruikt is niet wat je proeft’, aldus Damian. Ik neem dapper een slok. Brr... ik vind het vies. Damian proeft ook. ‘Het smaakt naar planten’ (alsof we thuis geraniums en varens bij de koffie nemen). We besluiten het toch maar niet op te drinken. 
 
Goed, we hebben het geprobeerd. Ik ga gewoon voor de verse munt uit mijn eigen tuin thuis. Ik kook een nieuwe kan water en maak cup a soup. Dat is een stuk beter. 
 

Actie

Er moet echt een beetje actie in mijn lijf komen. Het liefst wil ik weten hoe het verder met Emma gaat, maar ik heb ook nog twee jongens rondlopen. Mike is vanmorgen opgehaald door zijn vader want zijn oma wordt 80. Hij gaat een nachtje bij haar logeren en komt morgen weer terug. 
 
Damian aan slag... Gijs beraadt zich op zijn tactiek
Ik ga met Gijs en Damian midgetgolfen. ‘t Is ronduit frustrerend hoe Damian tot drie keer toe een hole-in-one slaat terwijl ik mijn uiterste best doe en steeds weer op 3 of 4 slagen kom. Gelukkig win ik met één punt verschil. 
 
Gijs, die bij iedere nieuwe baan grote verhalen heeft over tactiek en strategie komt op de derde plaats uit. 
 
We hebben het er warm van gekregen en dus duiken we nog even het zwembad in. ‘Alweer zwemmen?’ vraagt Gijs zich verbaasd af. Ja, wij zwemmen elke dag. Het water is verfrissend en de jongens vermaken zich met allerlei trucjes en kunsten. Gijs gaat nog een paar keer op z’n hardst de glijbaan af. 60 km per uur volgens zijn schatting. Wow, de maximum snelheid op het park is 5 km per uur. Vooruit maar, op vakantie... mag alles!
 

Lazy avond

Moe en een beetje loom komen we het zwembad uit. We eten een patatje bij de snackbar, halen een milkshake als toetje en gaan naar het huisje. Nog een paar potjes jeu de boules, even badminton spelen (maar het waait te hard) en dan is het tijd om even lekker relaxt op de bank te hangen. Gijs doet een spelletje op de play station, Damian speelt Mine Craft op de computer en ik... ik schrijf mijn vakantie soap op het terras. 
 
En straks, dan duik ik met een glaasje wijn de PAAZ weer op!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten