Vakantiebulletin (Eekhoorn)

Mijn ultieme vakantiegevoel bestaat uit een paar onderdelen. Deze zijn overigens niet per se allemaal tegelijk noodzakelijk, maar hoe meer onderdelen er aanwezig zijn des te groter het vakantieplezier. Ik zal jullie een idee geven. Mocht één van jullie ooit op het lumineuze idee komen om JW en mij te verrassen met een vakantie dat weten je waar je rekening mee kunt houden: 

• Natuurschoon (bos, strand, bergen, heide, GEEN moeras of weiland) 
• Huisje met goede bedden en een warme douche (toilet is ook fijn) 
• Koffiezetapparaat
• Mogelijkheid tot uit eten gaan op loop afstand 
• Dieren die door mijn tuin hollen (in ieder geval konijnen en eekhoorns, eenden, ganzen, meerkoeten en vogels zijn ook goed) 
• Aangename temperatuur zodat je het grootste deel van de dag buiten kunt zitten 
• Geen kinderen of een verdraaid goed kinderprogramma waar ze niet weg te slepen zijn!

Oké, deze vakantie is dus best redelijk als ik naar mijn eigen lijstje kijk. Uitgezonderd de laatste twee punten dan, want het weer is niet helemaal optimaal, of misschien moet ik zeggen: het weer past zich niet zo goed aan op de kleding die ik had mee genomen. En Koos Konijn, het animatie-geval hier op het park, vinden mijn pleegkinderen echt weerzinwekkend. Maar de rest van mijn lijstje gaat best heel goed. We zitten in een prachtig natuurgebied, hebben een prima huisje, met douche en toilet (wel met zo’n douchegordijn die aan je kleeft als je net als ik veel te heet doucht) en zelfs een open haard. Ik kan elke dag koffie zetten, en dankzij de magnetron en de meegenomen melkopschuimer (beste cadeautje ooit gekregen van Anja), zelfs overheerlijk cappuccino en als we willen kunnen we iedere avond uit eten, of zelf iets maken dat we in de supermarkt van het park gekocht hebben. 

 

‘Als ik een konijn en een eekhoorn heb gezien kan ik naar huis!’, roep ik altijd als we in een bosrijke omgeving op vakantie zijn. Niets zo leuk als die huppelende konijntjes en die snelle sierlijke eekhoorns die van tak naar tak springen. Het konijn had ik één van de eerste avonden al gespot, toen ik met Damian een avondwandeling maakte. De jongens waren al een keer thuis gekomen met het verhaal dat ze 5 eekhoorns hadden gezien, maar waar ik ook keek, ik kon ze nergens ontdekken. Tot gisterochtend. Toen liep er één vlak langs mijn stoel om vervolgens razendsnel de boom in te klimmen. Helaas... te laat voor een foto. Maar vanmorgen kreeg ik een herkansing. Twee eekhoorns zaten elkaar achterna in de boom voor ons huisje. Ik ben in mijn pyjama op het terras gaan zitten, telefoon in de aanslag en jawel... ik kon ze vereeuwigen! 

 

Naar huis... nee, zeker niet! Het is wisseldag vandaag..., maar nog niet voor ons. Wij nemen de volgende wissel en blijven nog tot vrijdag. Damians to-do-list wordt korter en vanmiddag hebben we met z’n vieren een meer dan hilarische tocht in een Piet Plezier beleefd. Altijd al eens willen doen... en ik weet zeker dat de kinderen zich deze tocht nog lang herinneren. In het zwembad vanavond hoorde ik Mike er in geuren en kleuren over vertellen tegen een vakantievriendje. Ik grinnikte maar een beetje... ik heb behoorlijk gegild en ik weet niet zeker of het verstandig was voor mijn enigszins geteisterde rug. Maar het was goed voor de lachspieren, dat dan weer wel! 

 

Vanavond aten we een patatje bij de zwemmersbar. Terwijl we staan te wachten op de bestelling pakt Damian een zakje suiker en een lepeltje die daar op de toonbank staan. Er staan ook kleine rode zakjes. ‘Wat zit daar in?’ vraagt hij. Ik denk dat er zout in zit. Als we met z’n allen aan de patat zitten komt Sabrina eraan gelopen: ‘Jij zei toch dat er zout in dat zakje zat? Het was koffiemelkpoeder! Nu zit mijn hele patat eronder...’ Ha ha... zo zie je maar... je moet niet zomaar alles geloven wat je hoort! Zelfs niet van je pleegmoeder! Uiteindelijk blijkt het geen koffiemelkpoeder te zijn, maar poedersuiker. Ach, het is vakantie... dan is zelfs patat met poedersuiker een prima maaltijd, toch?!